Hoe zit het eigenlijk met die DIY telefoon?

Een aantal maanden geleden heb ik heel enthousiast een post gepubliceerd over hoe ik een telefoon wilde maken. En ik wil nog steeds een telefoon maken. Maar mijn beeld van hoe moeilijk dat zal zijn is nu wel wat realistischer geworden. Want voor het bouwen van een telefoon heb je vrij veel kennis nodig ben ik nu achter.

Sommigen van jullie zullen misschien het Dunning–Kruger effect¹ kennen. Voor de lezers die het niet kennen: het betekent eigenlijk gewoon dat hoe meer je weet, hoe beter je je realiseert dat je vrij weinig weet (en hoeveel meer er dus te leren valt). De grafiek hieronder laat het mooi zien:

Ik zat zeg maar toen ik dit project starte helemaal aan de linkerkant, en nu zit ik wat meer richting het midden. Mijn idee was: ik pak een Raspberry Pi, slap er een 4G chip en mobile OS op en ik ben ready to go! Maar helaas is niks minder waar. Ik had nog niet echt nagedacht over het scherm, de batterij, hoe op te laden, volumeknoppen, sluimerknop, behuizing en bovenal de daadwerkelijke integratie van de software.

Ik heb nog steeds alle intenties om met dit project verder te gaan, maar in een wat slomer tempo. Ik heb ook nog andere projecten, school en werk, en moet mijn tijd dus goed verdelen. Ik ga, zoals ik in de eerste post al zei, beginnen met het bouwen van een kleine tablet. Dat is nu het doel. Of ik het haal en wanneer dan is nog te bekijken.

- Robin